Historia
Szkoła w Rzeczycy Ziemiańskiej istniała już prawdopodobnie w 1870 r. Drewniany budynek szkoły postawiony był na placu ofiarowanym przez Bronisława Grabowskiego, ówczesnego właściciela majątku. Pierwszym nauczycielem był pan Dwornicki, pochodzący z miejscowości Irena, jego następcą powstaniec styczniowy- pan Łukasiewicz, później zaś pani Maria Wasyl, pan Janowski oraz Stanisław Jakubicki. Szkoła ta była trzyoddziałowa, a zgodnie z reskryptem carskim z 1885 r. nauczanie wszystkich przedmiotów odbywało się w języku rosyjskim. Jedynie raz w tygodniu, po południu, uczniowie uczyli się w języku polskim.
W 1914r. budynek szkolny rozebrano i rozpoczęto budowę nowej szkoły, lecz z powodu wybuchu I wojny światowej prac nie dokończono. Zajęcia lekcyjne do 1924r. odbywały się w dawnej karczmie w centrum wsi, potem zaś w licznych prywatnych kwaterach, m.in. u pana Dudka, Jocka, Wysockiego, Gładkowskiego i Liska. W pierwszych latach II Rzeczypospolitej szkoła liczyła pięć oddziałów, a od roku 1930 – siedem.
W 1938r. rozpoczęto prace nad budową nowej szkoły. Wybuch II wojny światowej uniemożliwił jednak dokończenie tych prac. Dopiero w maju 1945r. oddano do użytku dwie sale, chociaż pomieszczenia te były wykończone prowizorycznie. Z inicjatywą dokończenia nowej szkoły wyszedł jej kierownik, pan Stefan Matuszyk. Dzięki jego staraniom rok szkolny 1947/48 rozpoczęto w nowym drewnianym budynku, który jako jeden z pierwszych we wsi zelektryfikowano.
W 1962r., w obliczu wprowadzenia systemu szkół ośmioklasowych, okazało się, że obecny budynek jest za mały. Kierownik szkoły uznał, że konieczna jest budowa zupełnie nowego, nowocześniejszego. Podjął starania o zgodę na realizację tegoż zamierzenia, nawiązując współpracę ze Związkiem Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie, Kuratorium Oświaty w Lublinie oraz z przedstawicielem Ludowego Wojska Polskiego gen. Wacławem Czyżewskim. Otwarcie nowej szkoły, wybudowanej z pieniędzy przeznaczonych na Społeczny Fundusz Budowy Szkół oraz składek żołnierzy okręgu warszawskiego, nastąpiło 2 września 1968r. i było dla mieszkańców Rzeczycy wielkim świętem. Szkole nadano imię miejscowego bohatera – Aleksandra Szymańskiego ps. Ali. Był to obiekt nowoczesny: miał szerokie i widne korytarze, centralne ogrzewanie, funkcjonalne klasy, dobrze wyposażone pracownie – geograficzną, fizyko-chemiczną, techniczną oraz piękną salę gimnastyczną, zajmującą całe skrzydło szkoły. Budynek ten służy dzieciom i młodzieży do dnia dzisiejszego.
Decyzją Rady Gminy z 2000 roku Szkoła Podstawowa w Rzeczycy Ziemiańskiej została włączona do nowoutworzonego Zespołu Publicznych Placówek Oświatowych w Rzeczycy Ziemiańskiej, w skład którego wchodzi jeszcze Publiczne Przedszkole.
Kierownicy i dyrektorzy szkoły (od 1918r.): p.Rombkówna, p.R.Kohler (1922-1929), p.S.Maj (1929-1935), p.Z.Kozłowski (1935-1939), p.A.Kusyk (1939-1944), p.P.Rusiecki (1944-01.1946), p.A.Oszczędłowski (01.1946-06.1946), p.S.Matuszyk (1946-1974), p.M.Ciupak (1974-1977), p.E.Grel (1977-1987), p.M.Ciupak (1987-1991), p.A.Dębniak (1991-1998), p.R.Zdyb (1998.-2003), p.D.Kałasz (od 2003 r.)
Strona internetowa