Wyjeżdżając z terenu szkoły, kierujemy się na południe, drogą w stronę Zaklikowa. Po przejechaniu 1700 m, już w Woli Trzydnickiej, skręcamy w lewo do młyna. Wioska ta wspomniana jest w 1676 roku w parafii Potok, po opisie wsi Trzynnik, jako wieś Wola Trzynska. Spisywana razem z Trzydnikiem w XVIII wieku. Jako samo-dzielna wieś występuje w spisach od 1870 roku nazywana już Wolą Trzydnicką. Z 1893 roku pochodzi zapis Wola Trzydnicka inaczej Piotrowszczyzna. Młyn w Woli Trzydnickiej został zbudowany w okresie międzywojennym w miejscu poprzedniego, który spłonął. Była to prywatna własność rodziny Budzyńskich, aż do 28 lutego 1956 roku. W początkowym okresie był to młyn wodny. Do produkcji mąki razowej, z której wypiekano chleb, używane były maszyny napę-dzane energią spadającej wody. W tym celu wybudowano tamę, której pozostałości istnieją do dzisiaj, i spiętrzono wodę na rzece Jędrzejówce płynącej obok młyna. Przy młynie były więc stawy, w których, podobnie jak obecnie, hodowano ryby. Układ stawów był jednak zupełnie inny.

Turbina wodna napędzająca młyn obsługiwała również prądnicę będącą w owych czasach nowością techniczną. Wytwarzany przez nią prąd elektryczny wykorzystywany był do oświetlenia budynku. Znacznym postępem było zastosowanie silnika spalinowego napędzanego gazem uzyskiwanym na drodze suchej destylacji z drewna grabowego. Później, po niezbędnych 

przeróbkach, gaz otrzymywano z koksu. Kolejnym krokiem w unowocześnianiu młyna było wprowadzenie silnika typu "Junkers", który wcześniej pracował na kutrze rybackim, a spalającego olej napędowy. Z chwilą zelektryfikowania wsi w latach pięćdziesiątych do młyna wprowadzono silniki elektryczne. W czasie II wojny światowej młyn pracował na trzy zmiany. W 1943 roku właściciele, za pomoc świadczoną różnym ugrupowaniom partyzanckim, zostali wywiezieni na ZamekLubelski, a potem do obozu zagłady na Majdanku. Obydwoje przeżyli okupację niemiecką. Po wojnie w 1956 roku władza ludowa upaństwowiła młyn. Od tej pory zarządzała nim Gminna Spółdzielnia "SCh". Początkowo byłemu właścicielowi nie wolno było pracować, a nawet przebywać w okolicy młyna. Dopiero po jego nagłej śmierci w 1964 roku jego syn został przyjęty do pracy. W 1983 roku rodzina Budzyńskich odkupiła swoją własność za znaczną sumę pieniędzy. A w 1994 roku przeprowadzony został kapitalny remont i modernizacja młyna. Obecnie w ciągu jednej godziny można przerobić 1000 kg pszenicy i uzyskać różne rodzaje mąki: tortową, chlebową, na bułki. Młyn przetrwał różne zawieruchy historii i już czwarte pokolenie Budzyńskich pracuje i udoskonala technologię produkcji mąki.

Naprzeciwko młyna znajduje się duma mieszkańców Woli Trzydnickiej - Kościół Parafialny pod wezwaniem "Podwyższenia Krzyża Świętego". Wybudowali go wierni w trudnych latach osiemdziesiątych.